Wednesday, May 15, 2013

ഒരു പനിയോര്‍മ്മ



എന്റെ  പനിചൂട് നിന്നെ  
പൊള്ളിച്ച രാത്രികള്‍ ..
നിനക്കൊരു പനിയുമ്മ തന്നു
ഉണര്‍ത്തിയ പുലരികള്‍ ..
കുഞ്ഞിനെ പോലെ ഞാന്‍
തളര്‍ന്നു കിടന്നത് നിന്റെ
കൈകളില്‍ ആയിരുന്നു ..
ഒരമ്മയെപോലെ 
തണുക്കുമ്പോള്‍ നീ  
എന്നെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു
ചൂടുപകര്‍ന്നും 
പനിചൂടില്‍  
പൊള്ളിപ്പിടയുമ്പോള്‍ 
നനച്ചിട്ട തുണിയാല്‍ തുടച്ചുറക്കി  
കിടത്തിയ ആ
കൊച്ചു കുഞ്ഞാവാന്‍ 
കൊതി തോന്നുന്നു ..
കാലങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തേക്ക് 
കൌതുകത്തോടെ
നോക്കുമ്പോള്‍ 
അതിരവരമ്പുകള്‍ ഇല്ലാത്ത 
സൌഹൃദത്തിന്റെ 
കമ്പിളി പുതപ്പില്‍  
എത്ര തണുത്ത രാത്രികള്‍  ..

2 comments:

Unknown said...

സൌഹൃദത്തിന്റെ
കമ്പിളി പുതപ്പില്‍
എത്ര തണുത്ത രാത്രികള്‍ ..

Nostalgic
Best wishes

deeps said...

fever can make one poetical too?