സ്വപ്നങ്ങള്....
ശിശിരത്തില്
മഞ്ഞിന്റെ തണുപ്പിലുറച്ചു പോകുന്നതും...
പിന്നെ ഇലകള് പൊഴിക്കുന്നതും
വേനലില്
ഉച്ചവെയിലില്.. തളര്ന്നു പോകുന്നതും...
വാടിക്കരിയുന്നതും....
വര്ഷത്തില്
നിര്ത്താതെ പെയ്തൊഴിയുന്നതും...
മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില് കുത്തിയൊലിക്കുന്നതും
വസന്തത്തില്
തണലില് തളിര്ക്കുന്നതും
പൂത്തുലയുന്നതും...
ഓര്മ്മകള്...
വസന്തത്തില്...
തളിര്ത്തു.. പൂത്തുവിടര്ന്ന
സ്വപ്നങ്ങളെ ഓര്ക്കുമ്പോഴായിരിക്കും.....
ശിശിരത്തില്....
ഇല പൊഴിച്ചു.. തലകുമ്പിടേണ്ടി വന്ന
ആ സ്വപ്നങ്ങളെക്കുറിച്ചോര്ക്കുക....
പിന്നീടൊരു
വേനലില്.....
അവ ... കത്തിക്കരിഞ്ഞുങ്ങി....
ആഴത്തിലാണ്ടു പോയ വേരുമായി......തളര്ന്നു കിടന്നു ...
ജീവനു വേണ്ടി ദാഹിച്ച ആ സ്വപ്നങ്ങളെക്കുറിച്ചോര്ക്കും.....
വര്ഷത്തില്......
പെയ്തു തീര്ത്തു മതിവരാതെ ....
കുത്തിയൊലിച്ചൊഴുക്കില്....
ഒഴുകിപ്പോയ ആ സ്വപ്ങ്ങളെക്കുറിച്ചോര്ക്കും....
പിന്നെ
അടുത്ത വസന്തത്തിലെ പുതിയ സ്വപങ്ങള്ക്കു ........
ഒരു മുറിവിന്റെ പാടു പോലും തീര്ക്കാതെ...
നിലമൊരുക്കിയ.....
വിധിയെക്കുറിച്ചോര്ക്കും....
സ്വപ്നങ്ങള് കാണുന്ന കാലം വരെ മുറിവുകളും.....
മുറിവുണക്കങ്ങളും.. സംഭവിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും.....